[EXO] T.O.M.O.R.R.O.W [KAIHUN]

T.O.M.O.R.R.O.W

a simple story of


KAI and SEHUN

 

When your legs don't work like they used to before
And I can't sweep you off of your feet
Will your mouth still remember the taste of my love?
Will your eyes still smile from your cheeks?

ความสัมพันธ์ที่สวยงามอาจไม่ได้มาจากคนสมบูรณ์แบบที่สุด... บางครั้งคนธรรมดา... ไม่มีอะไรพิเศษ ที่สำคัญยังเต็มไปด้วยข้อบกพร่องมากมาย อาจจะเป็นคนๆ นั้นที่คุณรอมาทั้งชีวิตก็ได้...

 

 

 

 

 

บางครั้งชีวิตมนุษย์ก็ซับซ้อนชวนปวดหัว แต่บางทีก็กลับเรียบง่ายจนไม่น่าเชื่อ

บางครั้งเราก็ก้าวข้ามอุปสรรคยากเย็นไปได้ง่ายๆ แต่บางครั้งก็แพ้ราบคาบกลับมาเลียแผลใจ เพื่อจะลืมตาขึ้นมาใหม่แล้วตัดสินใจว่าจะเปลี่ยนเส้นทางไปด้านไหนในวันรุ่งขึ้น

 

 

สุขเหมือนล่อยลอยอยู่กลางสรวงสวรรค์

ทุกข์ไม่ต่างจากถูกกักขังเอาไว้ในห้วงนรกภูมิ

 

บางทีทั้งหมดนี้อาจจะอยู่ที่มุมมอง...

 

 

 

แต่ละวันมันไม่ได้ยากหรือง่าย...

มันก็แค่จิ๊กซอว์ชิ้นเล็กๆ ที่ประกอบขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

 

ขึ้นอยู่กับว่าเลือกจะหยิบขึ้นมามองจากแง่มุมไหน

 

 

 

เพราะพวกเราเป็นแค่มนุษย์ตัวเล็กๆ บนโลกอันแสนกว้างใหญ่

เป็นแค่่ส่วนประกอบเล็กๆ ในสังคม

 

เราไม่ใชตัวเอกในเทพนิยาย...

เพราะฉะนั้นเส้นทางของชีวิตของเราจึงไม่ได้ถูกขีดวางเอาไว้ไปสู่บทสรุปแบบแฮปปี้เอนดิ้ง

 

 

And, darling, I will be loving you 'til we're 70
And, baby, my heart could still fall as hard at 23
And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand
Well, me - I fall in love with you every single day
And I just wanna tell you I am

 

เมื่อสิบปีที่แล้วผมอาจจะมองว่า... ชีวิตที่ไม่ได้ดั่งใจมันชวนให้หงุดหงิดเป็นบ้า

ผมเคยไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรชีวิตผู้ชายที่ควรจะสมบูรณ์แบบอย่าง 'โอเซฮุน' ถึงไม่เป็นไปตามที่ผมต้องการ

ทำไมผมถึงควบคุมปัจจัยทุกอย่างที่เฉียดกรายเข้ามาในชีวิตไม่ได้

ทำไมผมถึงไม่เข้าใจการกระทำของคนที่ผมคิดว่าควรจะรู้จักดีที่สุด

 

 

คิมจงอินอาจจะไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่ผมมีความสัมพันธ์ด้วย

แต่มันกลับเป็นคนแรกที่เปลี่ยนความคิดผมในเรื่องความสัมพันธ์

 

ถึงจะเคยมีแฟนมาหลายต่อหลายคน และส่วนมากจะเป็นคนอายุมากกว่า เข้าคอนเซปต์ รวย เนี้ยบ ใจถึง คอยเอาใจ คอยประเคนทุกอย่างที่ผมอยากได้แบบไม่ขาดตกบกพร่องมาตลอด

 

 

 

แต่คิมจงอินไม่ใช่แบบนั้น

มันเป็นมนุษย์เรียบง่าย ไม่เข้าใจแฟชั่น ไม่ชอบแข่งขันกับใคร (นอกจากในสนามฟุตบอลและวงมนุษย์ติ่งบอลขี้โม้ชอบอวยทีมรักของตัวเอง) ไม่ซับซ้อน ไม่สนใจอะไรนอกจากเรื่องที่ตัวเองอยากสนใจ

 

ซึ่งผมก็ไม่แน่ใจว่า 'ไอ้เรื่องที่มันสนใจ' มีผมรวมอยู่ในรายการด้วยตลอดเวลาหรือเปล่า

เพราะบางทีมันก็ดูจะเป็นผู้ชายโรแมนติกได้เหมือนคนอื่นๆ เขาเหมือนกัน แต่บางครั้งมันก็ทื่อแสนทื่อจนผมไม่รู้ว่าควรจะตบหน้ามันไปแรงๆ แล้วถามว่า 'มันเข้าใจที่ผมต้องการจะสื่อความหมายหรือเปล่า' ดีไหม

แต่สุดท้ายแล้วผมก็ปล่อยเลยตามเลยทุกครั้ง 

เพราะหลังจากนั้นมันก็จะกลับมาเป็น 'จงอินที่น่ารัก' ของผมเหมือนเดิม

 

ไอ้พี่ชานยอล เพื่อนสนิทเคยคอมเมนต์ว่าไม่อยากเชื่อว่าคุณชายเอาแต่ใจอย่างผมจะคบกับไอ้จงอินได้ยืดยาวขนาดนี้

จะว่าไปก็เกือบหนึ่งปีเต็มแล้ว นานกว่าสถิติสามเดือนของผมกับพี่อี้ฟานเกือบสี่เท่า

 

 

ทั้งๆ ที่ไอ้จงอินมันไม่ได้มีอะไรพิเศษเหมือนคนอื่่นๆ เลย

 

 

 

 

แต่ผมกลับคิดว่า 'มันน่ารักกว่าใคร' และกล้าสารภาพความในใจแบบไม่อายเลยว่า...

ผมแคร์มันมากกว่าทุกคนที่เคยคบมา

 

 

ไม่ใช่ประเด็นสูงสุดคืนสู่สามัญแบบที่ไอ้พี่ชานยอลมันเลือกให้คำจำกัดความหรอก

ผมก็แค่ชอบ 'คิมจงอินที่อาจจะมีจุดเด่นแค่เป็นนักฟุตบอลมหาวิทยาลัย แต่เทียบไม่ได้เลยถ้าเปรียบกับคนอื่นๆ ที่ผมเคยคบมา' เอามากๆ

 

อาจจะเพราะกับคนอื่นๆ ที่ผ่านมา.... ผมรู้สึกว่า 'ต้องคาดหวัง' แต่ในกรณีของจงอิน แค่มีมันอยู่ใกล้ๆ ให้ซุกไหล่ แค่นั้นก็พอแล้ว

 

 

 

So honey now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light of a thousand stars
Place your head on my beating heart
I'm thinking out loud
Maybe we found love right where we are

 

 

ต้องขอบคุณโชคชะตาที่นำพาให้ผมเมื่อสิบปีที่แล้วได้พบเจอกับคนอย่างคิมจงอิน...

 

ไม่อย่างนั้นผมคงไม่มีวันได้รู้ว่า...

ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น... แต่ในเมื่อในวันนี้ผมมีความสุขดี ถึงจะมีเรื่องให้ไม่พอใจ หงุดหงิด หรือน้อยใจอยู่เสมอๆ... แต่ผมก็รู้สึกว่าจะต้องตักตวง เก็บเกี่่ยวทุกวินาทีอันแสนจะมีค่าในตอนนี้เอาไว้

 

 

 

 

เพราะบางทีสมบัติล้ำค่าที่สุดของมนุษย์... อาจจะเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้อย่าง 'ความทรงจำ' ก็ได้...

When my hair's all but gone and my memory fades
And the crowds don't remember my name
When my hands don't play the strings the same way (mmm...)
I know you will still love me the same

to be CONTINUE.

สวัสดีค่ะ 
มีโอกาสได้กลับมาเจอกันในฟิค EXO อีกแล้ว หลังจากรออารมณ์กับแรงบันดาลใจนานมาก
สุดท้ายก็กลับมาได้จากฟีลลิ่ง #LoveWins หรือการประกาศอิสรภาพที่แม้จริงอีกครั้งของสหรัฐอเมริกาในแง่ความเท่าเทียมของปัจเจกบุคคล... เหมือนจะไม่เกี่ยวเนอะ แต่ประเด็นนี้เกี่ยวข้องกับฟิคเรื่องนี้โดนตรงเลยค่ะ
ในแง่ไหนต้องรออ่านกันเนอะ 555+


ฝาก "ไคฮุน" เรื่องนี้ด้วยนะคะ



อย่าลืมติด #วันพรุ่งนี้ของไคฮุน ในทวิตเตอร์ด้วยน๊า ;D


27/06/15
dandora (cotton2jingle)

Music-Swizzle